Umut etmek yasak artık değil mi sevgili?
Umutlar hayal oldu
Hayaller karabasana dönüştü.
Artık hepsi birer kabus
Hatırladıkça içimi acıtan...
Ne bekleyebilirim ki artık,
Belki delilik
Belki tutku
Belki de en olmaz olan.
Gözlerin, yüzün, ellerin.....
Bakışın belki
Biraz masum, biraz tutkun, biraz deli.
Fırtınalarda sığındığım
Sığ limanımsın
Üşüyünce içimi ısıtan
Bir bardak çayımsın
Ya da korkunca gecelerde
Sarıldığım yorganım
Hiç haberim olmadı
Sevdiğini hiç belli etmedin ki!
Ben emin olamadım asla
Aylarca kaçtım kendimden
Yüzleşemedim.......
Farkında mısın
Yasak umutlarla bezenen
Kara sevdam oldun ey sevgili.
Sevdalar yaşanır,
Ama kara sevdalar saklanır.
Mahçup, utanırcasına aşkından
Keşke okuyabilseydin
Gözlerimdeki acıyı.
Anlayabilseydin.
Sana dair ne varsa silmek isteyip de
Asla yapamayacağımı anlamanın
Acısı var her bakışımda.
Kızıl bir akşam vakti,
Gözlerin buluverdi gözlerimi.
Kaçamadım.
Ürperdim,
Sığ yerlerinde denizin
Ayaklarımın yere dokunması gibi.
Ne düşünüyorsun bilmiyorum.
Kayıtsız bakışlarının sırrını çözemiyorum.
Sen de mi perdeledin hislerini,
Yoksa yok mu oldular?
Neden diye sorar gibisin sanki
Anlatamam sorma.
Gözlerimi kaldırınca
Görmek istediğim gözlerindi
Şefkatli, ürkek, savunmasız gözlerin...
Uzanıp tutmak istediğim
Ellerindi
Çekingen, masum ellerin....
Ruhumu dolduran bu kıpırtılar
Hiç dokunmamıştı bana bu kadar.
Ve hiç böyle telaşlanıp
Avare avare dolaşmamıştım.
Biliyorum, her yerim dolup taşsa da seninle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!