Yazarlar, şairler, iki satır bişey karalayan herkes aynı şeyi söylüyor, zamanın hızla akıp gittiğini biz zavallı insanların durduramayacağımızı bildiğimiz için, belki yakalayabilirim umudu ile, o insafsız zamanın peşinden koştuğumuzu…
Umutsuzluğa kapıldığımızda okuyoruz bu yazıları – ki ben en çok Can Dündar ‘ı – biraz umut versin diye, gözlerimiz uzaklara dalıyor, geçmişi düşünüp hafif bir gülümseme yayılırken dudaklarımıza, ‘’belki acı bir gülümseme’’, içinde bulunduğumuz duruma bakıyoruz ve başlıyor gelecek kaygısı.
Hani biraz umutlanmak için okumuştuk bu yazıları ?
Kendimiz sanki okuduk, algıladık ve uyguladık ta,bu yazılanları hemen sağa sola gönderiyoruz, en çok ta gizli mesajlar vermek istediklerimize.
Bize yanlış yaptıklarını düşündüklerimize.
Bak gelip geçiyor hayat diyoruz , geç olmadan bul doğru yolu diyoruz.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta