serildim ayaklarının altına
unutup gururumu
bir sevdanın rüzgarıyla
hicranla yanarak
küçük ellerin hatrına
belkide gecemi aydınlatan
gözlerinin uğruna düşüyorum
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
belki kadere boyun eğmiş bir şaire bu yakışırdı benim sözlerim ama sen büyürken mısralarında kara sayfalara inat yazıyordun ''zaman kendini yiğerek büyür '' sen sakın ha...kanamalı şairim gözlerine yapışan hüzün hep sende kalsın ve bir şiirde bu kadar mı kanarsın...tebrikler yine kopardın yüreğimi
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta