Hep gül kokardı Şiiri - Tanju Çubukçu

hep gül kokardı bu mevsimde hasretler,
rüzgar düşmanımdı saçlarını dağıtırken.
yanaklarını okşarken damlalar, yağmurlara düşmandım.
tenine değen yakan kavuran, güneşe düşman...
düşlerimde taradım sevdiğim,
ay ışığında saçlarını hep bu yüzden...
bir aya açtım sırlarımı bir de sana.
gördün mü bak,
meğer ay da yalanmış!
ne yağmur ne rüzgar,
vermedi acı sizin kadar...
ömrüme hediye ettiğin,
göz göz ay yanıkları, şimdi yüreğimde ey yâr...