Açmamış gonca güldün
Ağlama artık hep gül
Uçmamış bir bülbüldün
Üzülme artık hep gül
Açıldın ele geldin
Saçıldın yele geldin
Göz yaşın sele geldin
Üzülme artık hep gül
Melül mahzun durursun
Can evimden vurursun
Zamanı durdurursun
Üzülme artık hep gül
Aşık olsam sazında
Sevgilinin nazında
Sözünde niyazında
Üzülme artık hep gül
Sen nadide bir gülsün
Güzel yüzün hep gülsün
Ben dikensem sen gülsün
Üzülme artık hep gül
Yeter ki sen gülüver
Gonca gülü deriver
Vuslatına eriver
Üzülme artık hep gül
İstanbul - 15/04/2012
Ömer DoğanlıKayıt Tarihi : 15.4.2012 22:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!