Hep gözlerimize bakarak öldük
sanki bir zevk sarnıçında doğmuş gibi
her şeyin yeniden doğduğunu görmüşçesine
öylesine bir yaşam ki
taşı kıskanan ses
bizlere eşlik ederdi o şarkılarda..
Ah o parlayan ışık
dostumsun yani,
kal benimle
ağla bu akşam derdime, gördüklerime
bilesin bu akşam
sadece sen dınleyecek
ben anlatacağım
Kayıt Tarihi : 17.3.2003 11:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!