Minareler gecenin yakasına yapışmış
Bir hilal uzatıp kolluyor sanki gökleri
Yıldızlar evlerinden hep durmadan kaçışmış
Yıldızlar ki bir çiçek Allah tadır kökleri
Ne ağlarım haline, ne gülerim İstanbul
Yaşanmıştır belki bin öykü sokaklarında
Ne dram ki evlerde kapılar usul, usul
Kapanır simsiyah, beyaz şakaklarında
Ne hüzünlü bu sokak gülmekten yoksun gibi
Kendi haline ağlar, ıslak kaldırımları
Düşmüştür gölgeler, karanlığın tuzak dibi
Bir deli bulun ki kurtarsın akıllıları
Hasret bir soluk çiçek, gün doğunca açacak
Ey güneş bu kovalamaca dan artık vazgeç
Her sabahın ardından bir de gece olacak
Geçebilirsen az da olsa kabirim den geç
EREN ODABAŞ
Şair EreniKayıt Tarihi : 19.6.2009 23:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!