Hep fakiri yaşamayı öğrendim,
Fakirlik parasızlıktır dendiğinden beri.
Ben bu beni kabullenmeyi öğrendim,
Akıp giden bu hayatın içinde.
Kah çocukluktu, okul yıllarıydı,
Çoraplar hep yırtıktı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta