Hep Emindik Şiiri - Kaan Işık

Bir elmaydın yüksek dallarda
Tırmandım tırmandım
Yol uzundu, engebeli aynı zaman da
Yükseldim uzandım, ilk önce tutamadım.
Sonra düştüm, yuvarlandım
Acılarım oldu sahiplendim
Sardım sarmaladım
Tekrar tırmandım uzandım
Sabırla uzandım
Ulaştım sabırla ulaştım
İlk önce koparamadım çünkü kıyamadım
Sonra koparmazsam güneş yakar
Rüzgar savurur Düşersin anladım
Kopardım sardım sarmaladım
Korudum sakladım
Ne yere düşürdüm ne de çürüttüm

Yazlar geçti, kışlar geçti
Sen bana ben sana alıştık
Günler geçti, geceler geçti
Ben sana sen bana benzedin
Sen yüksekteydin ben tırmanan
Ben aşağıdaydım sen eğilen

Zaman geçti mevsim değişti
Günler battı geceler doğdu
Geceler battı günler doğdu
Ne güzellikler geldi dünyaya
Ne tırmanışlar oldu kim bilir
Tek bilinen varsa o da benim bilinenim
Ben tırmandım sen eğildim
Ben değiştim sen değiştin
Ne sen bensiz ne ben sensiz
Hem beraberdik hep kendimizden emin