Ne göze alabildim,ne de gözümü alabildim
bakakaldım arkandan gidişine
ecelim olacaksın biliyorum
ama ben seni hala seviyorum
Ne gözlerine bakabildim ne konuşabildim
inanamadım sevmiyorum deyişine
ne dur diyebildim ne de suçlayabildim
sığındım sarhoşluğun gölgesine
Tikayede bir adam bir kadın birde aşk vardı
ne de güzel yakışıyorlardı birbirine
ayrılık yoktu hercainin mor menekşesine
aşk bitti,kadın gitti,adam yitti yine
Tutunmadan bişeylere hayatın anlamı var mıydı
yanlış mı öğretmişlerdi bize yoksa erkekler ağlarmıydı
şimdi bir adam bir ayrılık birde yas vardı
birde bitiremediğim bu şiir ömrüme kar kaldı
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta