Sevda oyununda attım zarları, hep geldi dubara,
Çok üzgünüm,zira bir sevdamı daha verdim kumara.
İğneyle kuy kazar misali, olgunlaştırdığım sevdayı,
Uğtattı zalimin biri fidanlarımı budarken dumura.
Dua ederdim daim, aşkımız gelmesin nazara,
Çok üzülürdüm aşkımıza bir kötülük gelirse kazara.
Korktuğum geldi en sonunda başıma,
Gömdüler daha yolun başındayken, beni ve sevdamı mezara.
Sana olan duygularım alıp götürdü beni benliğimden,
Salkım salkım seni veren bağlarım,yıllarımı aldı gençliğimden.
Seni muafaza eden ömür denizimin sevda sandalı,
Fırtınalı havalarda bile bir hiç uğruna hep kaçıyor sahilimden.
Ömür taşlarımla,sevda harcıyla,inşa ettiğim mutlu yuvamın,
Dökülüyor sinsice harçları,çıkıyor yerinden birer birer taşları.
Seni sevdiğim için çok düzenli çarpan cesaretli ve yufka yüreğimin,
Her yanımda olmayışında, eks olacak kadar çok baygın oluyor bakışları.
27/01/2006
Kayıt Tarihi : 27.1.2006 13:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Halil Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/27/hep-dubara-geldi-sevda-zarlari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!