hep dogdun şafaklarda
reddin akşamlarında.
kanlı bir bıçak gibi,
yakarak yüregimi.
gözlerime bakarak,
yıkarak yarınları,
hep geçtin dereleri
dogmayan şafaklarda.
sen dogdun şafaklarda
sabahın dörtlerinde.
sürgüne gönderildim
sevdigim gözlerinden.
kara yılanın aşkı
öptü o gözlerinden.
öperken, dudagımı,
zehrini akıtarak.
zehrin acılarıyla
kıvranırken bedenim.
sen gittin şafaklarda
reddin akşamlarında.
16.11.2011
Atilla DurukanKayıt Tarihi : 17.11.2011 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!