Hep çoğu senindir suçun Şiiri - Oktay Avcu

Gerçek her zaman farklıdır
Birini çok seversin söyleyemezsiz
Yalan sayılmaz bu
Birini sevmezsin gizlersin
Sakladığın her yalanda kendini dağıtırsın
Kimliğin değişir
Bıçaklarsın kendini acıtmadan
İçinde volkanlar patlar
En son giydiği mavi bluz sevgilinin
Bir ihaneti hatırlatır
Her gördüğün maviye düşman sayılmazsın
Unuttuğun yaralarını kanatır
Her kaçamak bakışın
Her baktığında onurun biraz daha satılır
Söyleyemezsin bir yıl geride kalan aldatılışını
İhanet bu kolay değil
En sevdiğin insanın başkalarınca en hoyrat biçimde kullanılışını
Aklına gelen en kötü şekliyle düşün
Yinede
Zamanı tersine çeviremezsin
Sorduğunda
Bu sessizliğin
Bu durgunluğun sebebini
Söyleyemezsin
Arkasında nedeni var
Acıdır kendine saklarsın
Her zaman gerçekleri diyemezsin
Arada kendine ayırırsın
Yarın ki ısmarladığın izinde başka şeyler anlatır
Kulakların dolar
Ağlayamazsın
Korkumu kendine saklar
En cesur yalanlar söylerim sana
Aldanırsın
İçimde çoğalır zayıflığım
Artar kişiliğimin kaybı
Kimliksiz bir şehir olurum
Şehit atalarım ağıtlar tutturur
Islanan toprağın gözyaşıdır bereketsizlik
Bolluğunu kaybeder yağmur
Çöl olur dört deniz ortasında arasında ülkem
Unutma ben yalancı değilim
Ağlayışımın sebebi ondan
Sevdiğin insana kurşun da sıkamazsın
Sana saplanır attığın mermiler
Senin canını yakar
Vurduğun kamçı sesleri
Gerçeğin en ağır sözleri seni yakalar
Seni küçültür
Seni yok eder
Ne yalan söyleyim
Utanırım
Arada bir gerçekleri gizlediğimde
Beni duymayın
Beni görmeyin
Daha fazla küçültmeyin zavallı beni
Hangi cesur yürek zevk alır
Çingenenin yağlı sicimi boynunda asılırken
Çakmağın alevinde bir sigaraya benzet mahkûmluğumu
Prangadaki bir tutuklu daha mı şanslı ka