Hep Çocuk Kalsaydık Şiiri - Hüseyin Poyraz

Olurmuydu vahşet, ve de cinayet!
Hep çocuk kalsaydık hiç büyümeden!
Olurmuydu şimdi bunca ihanet
Hep çocuk kalsaydık hiç büyümeden! ..

Tetiği çekmeğe ne gerek vardı?
Kardeşçe yaşamak herkese kârdı
Umutlar yaşardı, nefret yanardı
Hep çocuk kalsaydık hiç büyümeden...

İnsan kahkahayı ayıp saymazdı
Verdiği ikrardan geri caymazdı
Her aşkın sonunda hayat kaymazdı
Hep çocuk kalsaydık hiç büyümeden...

Ne işe yarardı zakkum zehirler!
Dostluğa akardı çaylar nehirler
Toz pembe olurdu köyler şehirler
Hep çocuk kalsaydık hiç büyümeden...

Dinler siyasete alet olmazdı
Hocaya, dedeye gerek kalmazdı
Mezhepler uğruna canlar yanmazdı
Hep çocuk kalsaydık hiç büyümeden...

Yürekler bölünmez, aşklar bitmezdi,
Sevilen seveni nâra itmezdi!
Yalan yanlış düzen böyle gitmezdi
Hep çocuk kalsaydık hiç büyümeden!..

Ağustos 1995 - Londra