Hep çocuk kaldım Şiiri - Songül Büyükpınar

Yoruldum sensizliğin
Kıyılarında dolaşmaktan
Usandım yalnızlık türküsünü
dilime dolamaktan
Pis kokuşmuş bir ölüm
Kokusu sinmiş üstüme
Sensiz aldığım her nefes
Boğazımı yırtıp geçiyor
Ne güzel kurduğumuz
Masalsı hayallerimiz vardı
Martıların kanadında
Seyrediyorduk mavi enginleri
Hatta oradan uzanıp
Yıldızlara dokunuyorduk
Uzak hiç gidilmemiş
Adalar keşfediyorduk
Ben gözlerinde
Güneşin doğuşunu izliyordum
Sen saçlarımdaki
Kır çiçeklerini kokluyordun
Ama en çok ellerinde
Ellerimin terleyişini özledim
Bir gün martıların kanadında
Geri gelirsin diye
Ben o hayallere takılıp
Hep çocuk kaldım
Ve hüç büyüyemedim.