hep çiçekler açardı kırmızı,
güller tomurcuktu.
penbe karanfilin kokusu
uzaklardan duyulurdu.
her yer yemyeşil,
suyun nagmeleri dinlendiriciydi.
gündüzler yetmezdi,.. hep ödünç alırdım,
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta