Ete kemiğe bürünüyor hayalin bu saatlerde işte tam bu saatlerde kıyametler kopuyor ne kadar dua varsa bildiğim adını katık edip okuyorum, donuyor zaman kesiliyor saatlerin tıkırtıları zehir zemberek sessizlik, ardından yıkılıyor göğümün tavanı doğarken ödünç aldığım nefesi geri veriyorum işte tam bu saatlerde.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta