Hep bu Mevsimde Hüzünlüyüm

HEP BU MEVSİMDE HÜZÜNLÜYÜM

Bu Mevsim hep sarıdır yapraklar,
Sanki dallarında emanet gibi durmaktalar.
Bir hareket bekliyorlar sanki,Sanki emir alacaklar,
Ve dallarından düşecek,uçuşacaklar,
Evrende kendilerini bekleyen
Meçhullere gidecek ve kaybolacaklar….
İşte bu mevsimde,
Acı bir yara gibi kaplar yüreğimin içini hüzün,
Ne sevgi kalır içimde,ne mutlu olma heyecanı,
Kaybetme korkusu hakim olur
Sevdiğim insanları…….

Mutluluk bana hep uzak olur bu mevsimde,
Sevebilmek daha da uzak
Haykırmak gelir içimden,avaz,avaz
Beni kahreden bu hüzün’e,yakamı bırak diye.
Bu mevsim hiç mi bitmeyecek,
Kaderim mi benim acı,elem ve umutsuzca beklemek…..

Gözlerim Akdeniz üzerine ufuklara dalıyor,! ! ! ! ! ! !
Güneş ilerliyor ufuklara sıcak ve parlak
Ne kadar coşkuyla dalgalanıyor Akdeniz
Ne mutluluklar yaşanır onlar ile
İçinizdeki hüzünü yok edebilseniz.

Kanat çırpıyor martılar Akdeniz üzerinde
Umutsuzluklarımın çırpınışıdır bu dercesine
Mevsim sonbahar geçmiyor ki geçsin,
Yüreğimi acılara gark eden hüzünler bitsin.

Yüreğimdeki acılar,güneşin ufuktaki kayboluşu gibi,
Bir gün kaybolacak mı dersin,
Martılar sevda şarkılarımı söyler mi dersin,
Dalgalar yakamozlar oluşturup,
Hayalini karşıma sersin,..
Sen benim için, son bahar sonrası,
Yüreğim oluşan hüzünlerden uzak, sevgi dağı,
Beni hayata bağlayacak yolda sevgi bağı olacaksın,..
Ve ey hüzün; Sen yüreğimi terk edip kaybolacaksın…..

SELAHATTİN ÖLMEZ
EYLÜL,2004