Hep bol giyerdik elbiseleri

Hep bol giyerdik elbiseleri
Kaderine terk edilmiş yoksul dağ köylerinin
Kerpiç duvarları gibi yalnızdik
Çamura bulanmış
Lastik ayakkabılarla okul yollarında
Yürürdük belirsiz yarınlara
Umudu minicik yüreklerde taşıdık
Hep bir numara büyük giyerdik ayakkabıları
Gelecek seneye giyeceğiz diye
Dikenli tarlalardan seke seke geçip giderdik
Biz hep Kemalettin Tuğcu dan okuduk kitapları
Siyah Beyaz yakalı önlükleri
En güzel yerine sakladık yüreğimizin
En mutlu tabloyu bölüşerek yediğimiz
Somun ekmeğinin sıcaklığına verdik
Sardık çocukluğumuzu gazete kağıtlarına
Bir varmış Bir yokmuş masallarına
Yıllar sonra öğrendik kırışmış alın çizgilerinde
Kim çizmiş kim yazmış kaderimizi
Kim kimin yurdunda öksüz
Kim kimin yurdunda sahipsiz