Zindana düşen uçurumu sordu
gök karardı gitti yeryüzü kaldı
yeşeren güller hep belaya vurdu
ne uçurum ne de pranga vardı
Kavgasına şiir yazdı bir yiğit
gökyüzünü bırakmadı mutluluk
sevdasına şair oldu bir yiğit
yeryüzünü sardı hep bir mutluluk
Sevdaya düşen hep bir yanar oldu
sevda için bir mücadele vardı
vurgun yürekle kuşatıldı hasret
cennet için hep bir cehennem vardı
Bahara vuruldu yürek yarası
prangalara zindana inat hep
hiç tükenmedi yiğidin sevdası
uçurum gibi büyüdü sevda hep
Belaya düşen hep bir hesap sordu
sürgün vardı zindanlar unutuldu
sevda ki hep yaraya vurdu durdu
aşk belalıydı ama ölüm yoktu
Hep bir kucaklaşmadır yiğit sevda
yoksa şiirler anlatmaz hasreti
hep bir vuruşmadır bu yiğit kavga
yoksa şairler yazmaz bu sevinci
Yeşeren güllerle mevsim aşk oldu
gökyüzü hasret rengine büründü
düşler hep tutuklu bir umut oldu
saklı hatıralar aşkla düğümlü
Ecel üşüdü masum gözyaşıyla
kan çiçekleri gecenin meçhulü
ılık rüzgar asi kalbin sırrına
düşler bir çağı uyandırıyordu
Kayıt Tarihi : 11.3.2016 15:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!