Meğer bana doğan güneş
Seni karanlığa terk edermiş
Rüzgar süpürgeyle kovaladığım bulutlar
Senin köyüne musallat ulurmuş
İnan ki bilmezlikten
Bileydim coşarmıydım şafakta
Hele burnumu felahlatan karın
Narin ellerini ürperttiğini
Savurduğum rüzgarın
Saçını incittiğini..
İnan ki bilmezlikten
Karanlıktan korkumda
Bulutlardan darlanmamda
Hep bilmezlikten
Karanlığımın, aydınlığın;
Gri bulutlarımın, gök mavin;
Yıldızlarımın, uçurtmaların
Olduğunu bileydim
Beklermiydim sabahı.
Kayıt Tarihi : 23.12.2022 17:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!