Üstünü örttüm dün,sen uyurken
büyümüş adam olmanı seyrettim sen uyurken...
ismini verdiğimi günü, ilk ağlamanı,anının memelerini ilk emmeni düşündüm sen uyurken...
Ortaduğunun herhangi bir yerinde kurşunlara gelmedi düşündüm sen uyurken...
Arfikada açlıktan öldüğünü düşündün...
Etinin satıldığını düşündüm,insan yiyen insan çoçuklarına
Asyada kömür ocaklarında taş taşırken, küçücük bedeni düşündüm..
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta