Hep Beraber Güleriz Şiiri - Murat Doludi ...

HEP BERABER GÜLERİZ

Gül diyorsun, kolay mı? Yoksulluk, had safhada
Bir sürü dertle gülmek. Fabrikalar, kapanmış.
Bazen; kurtuluş olur Kiracı olup; üç, beş
Böyle yaşarken ölmek. Borcu olanlar, yanmış.

Hiç içimden gelmiyor Fuhuş; gün, gün artıyor
Zorla değil ya, gülmek. On üç, on beşlik, kızlar.
Benim olmasa bile Evli olanlar da var,
Senin derdini bilmek. Yüreğim; nasıl, sızlar.

Sorarım, ne olacak Adalet terazisi
Şu memleketin hali? Çoğu kez, yanlış tartmış.
Siyasetçi kesiyor Bu yüzden; çete, mete
Hem de; bindiği dalı. Mafya babası, artmış.

Enflasyon, almış gitmiş Her yerde, iş bitirir
Paramızsa, pul olmuş. Tanıdıkları olan.
Parasız olan insan En büyük sermayemiz
Paralıya, kul olmuş. Olmuş; riyayla, yalan.

Büyük; küçüğü sevmez Dış borçların yüzünden
Küçük; büyüğü saymaz. Bağımlı hale geldik.
Parası yoksa onu; Daha dün; kurtuluş için
İnsan yerine koymaz. Binlerce şehit verdik.

Sevgi, saygı kalmamış Hemen, damgalanıyor
Herkes, bir tuhaf olmuş. Allaha iman eden.
Bir dokun; bin, ahh işit Bence; inançsızlıktır
Herkes bir şeyle, dolmuş. Bu halimize, neden.

Paramızın; ne bedi Memleketin üstünde
Ne, bereketi kalmış. Kara bulutlar varken.
Seviniyor bir insan Bir takım şeyler için,
Üç ekmeği, zor almış. Daha henüz, çok erken.

Gül diyorsun, arkadaş
Gülemem ki, ne mümkün.
Hep beraber, güleriz
Bunlar, düzeldiği gün.

MURAT DOLUDİZGİN