Bakakaldık şu gurbetin ardından
Dost akraba felâkette sel gibi
Anam çöktü ağır yükün derdinden
Tahammülü çölde solan gül gibi
Öpüyorum ara ara ismimi
Adaletin fıtratına gel gibi
Bu sebeple kamçılarım resmimi
Maksadımı şiirlerim kul gibi
Kullukta kim sürünüyor yerlerde
Sıdk itilmiş memlekette çul gibi
Raks türedi nikâh flört derler de
Evlilikler bin kocalı dul gibi
Boyun eğmiş hak batıla ahenkle
Maruzatlar kalp katili el gibi
Ne kazandık ne kaybettik bu cenkle
Vicdanlar mevt sağır dilsiz lâl gibi
Kayıt Tarihi : 9.3.2009 10:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Evet Ömer bey, eskilerin açık kapıları, eskilerin sıcaklığı, samimiyeti kalmadı.Köy olsun ilçe, il olsun hepsi bar ve şatafat meraklısı...
Ben çocukken yoksulluk vardı, ayağımızda lastik ayakkabı, belki yamalı bir pantolon bir don ama yüzümüzden gülüşümüz, dudaklarımızdan tebessüm eksik değildi.Komşu komşuydu, akraba akraba...Bayram bayramdı, ziyaret ziyaret...
Hep içimde eski Türkiye vardı ve onun için özenmiştim tekrar Türkiye'ye...Temelli dönüşüm muhteşem olacaktı.Ama Türkiye batıyı aratmıyor.
Kime selam versem, şunu aldım bu kat benim...Nasılsın desem hemen maddi yönü anlıyor.Oysa en başta sağlık ve insanlık olmalıydı.
Şükür diyenimiz kalmamış vesselam.
Şiirinize baştan sona katılıyorum.Gözümüz para, dilimiz para, anamız para, babamız para olmuş.:(
Lüxün sonu yok.Bunu ne zaman anlayacaklar?...Bir tek çelik tabutlarda, takım elbiselerle gömülmememiz kalmış.Sanıyorum oda yakında moda olur.
Bu yara benimde yaram, sabah sabah deşildi kanıyorum.
Yüreğiniz dert görmesin efendim.
Saygılar.
TÜM YORUMLAR (1)