Hep Benimle Olacaksın Şiiri - Melis Kar ...

yürüyorum, yalnız değilim.yanımdasın...
ağlıyorken gözyaşım, gülüyorken kahkaham
ilk heyecanımda kalbimin ilk çarpışısın...
bazen içinde seni görüyorum, küçük bir çocuğu severken
koşarken dolu dizgin dikenli yolu, soluğum diye içime
seni çekiyorum...
saatime ne zaman baksam,
gökyüzü ne zaman ağlasa,
ay ne zaman yaksa uykularımı,
ya da bir çiçek renk verdiğinde hayata...
duyduğum her sesin melodisinde,
bir annenin bebeine sevgisinde,
uçakların mavilikte bıraktığı izlerde...
öfkemde, düşümde ve kavgamda
senden benden daha özgür kuşların kanadında
bazen kurumuş bir ağaç dalında
güzel bir günün son anında
sararken denizi kollarımda
ve güneş yakarken beni bir temmuz sıcağında...
istemediğimde yan cebimde
haykıramadığım sözler ve bazen bakmaya korktuğum gözlerde
ama yazabildiğimce dizelerimde
aynada gördüğümle yaşadığım sessizlikte
gölgemde
kendini olgun sanan önemsiz çevremde
bazen çocukluk özlemimde
tanrıdan en saf dileklerimde
yediğimde ve içtiğimde
daha ilk vuruşlarında yorulan kalbimde
durgun yüzüm, suskun sensizlikte
istesem de istemesem de
zaten hep içimde!
herşeyimde sen varsın...
bir gereksizlik ben yokum bende
o da mühim değil zaten

gideceğim diyordun
şimdi istiyorsan git...
her nerede olursan ol
ve ben her ne yapıyorsam yapayım
hep benimle olacaksın.....