Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
nereye kadar kaçabilirki insan...içindeki seninle beraber geldikten sonra...güzel bir anlatım...tebrik ederim...sevgiler
Tebrik ederim Kerim bey. Güzel bir şiir yazmışsınız. Sunum için teşekkürler...
Sevgi ve saygı ile...
Sana ulaşmak için çalışıp çabalayan ben.
İşkence etmek için esirgemeyen yine sen.
Dağlara ormanlara kaçtım görmeyesin diye.
Sensizlik ortamında ancak onlar anlar diye.
Hep ben kaçtım, yıllarca senli bütün insanlardan.
Kaçtıkça sevdalar yüreğimizde dahada perçinleşiyor sevdadan kaçsak kendimizden kaçamıyoruz içimizde hep ne yapsak hep içimizde
Kerim bey yürekten tebrikler
selam ve saygılarımla
Kaçtıkça yakalandığımız sevdalara tutsak yüreğimizden kaçabilsek keşke... Sabahın ilk saatlerinde gerçeğimiz... Kutlarım Kerim bey...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta