Hep ben demekten Hiçliğe Şiiri - Adnan ...

Hep bir şeylerin peşindedir insanoğlu. Tarif ederken hayatı, elde etmek üzerine kuruyoruz bütün hayallerimizi. Koşturmacalar hep ben odaklı. Yarışmalar birincilik üzerine. En güzel olanını kendimize layık görüyoruz. Her şeyi bizden başkası bilmiyor!
Paylaşmayı bilmiyoruz mesela, Bilmemekten çok istemiyoruz. Kıskanıyoruz, hakkını teslim etmiyoruz kimsenin. Samimi davranışları terk edeli çok zaman olmuş. Sahte yüzler takınılmış maskelerden. Diller yalana pelesenk olmuş. Pişmanlığın artık yüzü hiç kızarmıyor.
Yığınla mal yığmışız önümüze. Bire bin katmakla meşgulüz. Gözlerimiz kararmış hep ben demekten. Gülümsemeyi unutmuşuz. Eğlenmek dahi artık rol icabı. İnsanlar kendilerini kandırmakla hayli meşgul. Başkasını kandırıyorum sanarak bütün günahlara gark oluyorlar.
Bütün bunlar iyi yaşamak için güya. Dost kazanmadan mutlu olunmayacağını öğrenmeliyiz önce. Demir kapılının ağaç kapılıya muhtaç olabileceğini unutmayacağız. Mutluluğun paylaşmaktan geçtiğini öğreteceğiz önce. Yarışmadan çok çalışmanın ve başarmanın zevkine varacağız. Güzellikleri yalnızca maddede aramayacağız. Güzelliği fark edip mutluluğu yakalayacağız.
Başarılı olanı tebrik edip, teşvik edeceğiz. Kıskanmaktan çok paylaşacağız ki mutluluk oyunları değil gerçekten mutlu olabilelim.
Bütün amacımız dünyada ve ahrette mutlu olmak değil mi? O zaman inandığımız gibi yaşayarak, davranışlarımızı ona göre şekillendirmek gerekmez mi?
O halde yüzlerde maskelerle dolaşmak, yalana riaya bulaşmak demek değilmidir? Kalp kırmak, onarılmaz bir yara değil midir? Samimi olmak ruha deva değil midir?
Hayat o kadar kısadır ki, kırılan kalpleri onarmaya zaman kalmayabilir. Kazanılan günahları Affettirmek çok zor olabilir. Gülümsemek o kadar zor bir şey değildir, şayet kalbi güzel kılabilirsek.
Mal, mülk dünya malı. Olmalı ama bağlanmamalıyız. Haram olmamalı. alın teri olmalı. Bizi yaşatmalı bizi ayırmamalı. İyiliğe kullanılmalı. Mutluluğumuza mutluluk katmalı. Şeytana kapıları kapatmalı.
Bizler dünyada çöp saklayan değil, mutluluk dağıtan ve bununla mutlu olan kişiler olmalıyız. Aklımızı hak yolunda kullanıp, adaleti elimizden bırakmamalıyız.
Kazanmak ne için, kime göre, neden? eğer davranışlarımızı değiştirmiyorsa öğrendiklerimiz, bilin ki kursağımızda kalır sevinçlerimiz. Bu durumda;
Diyor ya atalarımız Malda yalan mülk te yalan var birazda sen oyalan’dan başka bir şey olmaz bu dünyada yaşantımız.