Hep ben dedik Şiiri - Gevher Aladağ

Sıkışık zamanlar yarattık,
Üst üste sevinçler acılar,
Ömrünü kısalttık sevgilerin,
Vefaları raflara kaldırdık.
Toz pembe sevdalar romanlarda kaldı,
Utangaç, gizemli ve derin ne varsa.

Ne varsa dünlere bıraktık ardan yana,
Yangın yerine dönen mekanlar yarattık.
Sıcaklığını, insanlığını yüreklerimizin.
Çatı katlarına kilitledik,
Sonra lazım olur diye korktuk,
Anahtarını denizlere attık.

Yumduk gözlerimizi görmemek için acıları,
Haykırışlara kulaklarımızı tıkadık.
Hep ben dedik önce, önce kendimizi anlattık.
Ne çok uzaklaştık dünlerimizden,
Yakamıza yapışmasın istedik merhametimiz,
Kaf dağının ardında bıraktık.

Ömürleri tükenmez görmeye başladık,
Yarınlar için dedik hep, bu günleri ıskaladık.
Yığmak daha, daha diyerek,
Şerefi, insanlığı bir kenara bıraktık