Bencillik insana öyle sirayet etmiş ki;
Sanki Iclerine sığdıramadıkları binlerce 'ben' var.
Konuşmaları ben diye başlıyor.
Tüm adımları benliklerine çıkıyor.
El uzattıklarında kendi ellerini tutuyorlar.
Ve gözlerine baktığımda kendilerini görüyorum...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta