Bencillik insana öyle sirayet etmiş ki;
Sanki Iclerine sığdıramadıkları binlerce 'ben' var.
Konuşmaları ben diye başlıyor.
Tüm adımları benliklerine çıkıyor.
El uzattıklarında kendi ellerini tutuyorlar.
Ve gözlerine baktığımda kendilerini görüyorum...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta