Uzattım sana ellerimi
Anlat bana kendini
Güneşe bakarken tutuldu dilim
Sensiz gülmedi yüzüm
Bumuydu aşk
Hüzün deryasındayım sanki
Yalan la sarılmış dört yanım
Etrafımda gezerken güneşin gölgesi
Göremedim seni
Ötüşür bülbül misali
Kırıldı kalemim yazamadım seni
Dünya yalanmış gülmedi
Bir gün yüzüm
Ayrılık var hüzün var hasret var
Güneş batarken
Kayboldu birden bire
Çok bekledim doğmasını
Birer birer kayboldu kurduğum umutlarım
Seslendim sana duymadın
Karşıki dağın ardında inerken bıraktım
Yüreğimi
Çıkamam bir daha
Dizlerimde yok derman
Yalvarıyorum sana tut ellerimden
Yaralıdır yüreğim
Sensiz hep acılarla doldu
Bıraktığın
Hüseyin yanmaz sararıp sensiz soldu
Adını andıkça akar gözlerimde yaş
Sensiz çaresizim ağlarım
Uzattım elerimi tutmadın karardı dünyam
Doğacaktır karanan dünyama
Bir gün batan o güneş
Umutla bekleyeceğim seni
Gülecektir benimde gülmeyen yüzüm
Hep bekleyeceğim sen gelmesende...
Hüseyin yanmaz
21/12/2010
Kayıt Tarihi : 21.12.2010 10:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!