HEP BANA KALDI (421)
O yâr için geçmiş idim kendimden
Zamansızca çıkıp gitti gönlümden
Neşeyi huzuru çaldı ömrümden
Geçmeyen acısı hep bana kaldı
Deli gönül yâr cemâlin özlüyor
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta