Uyanmadığın sabah
Sakalların uzamış.
Pencerende,iki kuş öter...
Gecenin yorgunluğunda,gözlerin
Ellerinse, alışkın devingenliğinde,
Aynaya uzandın.
Gözlerinde hep aynı çekingenliği izlerim
Saçlarında aynı dağınıklığı...
Bugünün de,farkı yok; diğerlerinden...
Kirpiklerinde titreyişi,ışığın,
Pencerede ışığın tozu...
Bozulur şekiller...yürüdüğünden...
Meriç-Temmuz 1986
Ekrem BozkurtKayıt Tarihi : 26.5.2006 00:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ekrem Bozkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/26/hep-ayni-usanclarla-bir-sabah-uyanmasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!