Kaç zamandır aynı düşü görüyorum,
sensizliği...
Her zaman aynı şeyi yaşıyorum,
hayalini...
Buda bana yetiyor aslında,
Sensizken seni görmek,
Ve sensizken seni yaşamak,
Sanki seninleymişim gibi.
Bir yandan kulağıma düşen,
Mutluluk dolu sözler avutur beni,
Bir yandan da,
Sensizlik acıtır yüreğimi.
Her gece aynı şiiri yazıyorum,
Sensiz geçmeyen zaman diye.
Her durakta senden bir gelecek bekliyorum,
Belki gelirsin diye.
Geceden arda kalan yine aynı şey, sensizlik,
Şimdi yeni gün doğarken hayalin mesafeleri aşmış.
Sen giderken geride bir umut bırakmamıştın belki,
Ama ben bekliyorum sensiz dakikalar geçmesede.
Kayıt Tarihi : 15.11.2004 19:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/11/15/hep-ayni-siir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!