Hep Aynı Nakaratlar Şiiri - Mustafa Kutlu

Hep aynı nakaratı vuruyor kalemim
kurduğum her cümlenin sonu,
kelimenin noktasından sonrası,
o nakarata çıkıyor.
ben ne yazarsam yazayım
ne düşünürsem düşüneyim
ne yaparsam yapayım
sonu o nakarat.
elimde değil,
doğduğum andan bu güne değin
hayatımın her evresinde
yaşadığım nakarat.
dedem,ninem,amcam,arkadaşım,dayım
yengem,ve niceleri;
bu nakaratı hatırlattılar
ve toprak oldular.
İlahi adaletin tecellisi,
insanlığın alın yazısı
bütün canlıların er veya geç yaşayacağı nakarat
'İNNALİLLAHİ VE İNNA İLEYHİ RACİ'UN'
'ELBETTE IŞIK GİBİ GÜN GELİR SÖNECEĞİZ
BİZ ALLAH'A AİDİZ VE O'NA DÖNECEĞİZ'