Hep Aynı Karanlık.. Şiiri - Emre Maral

Dört duvar arasında sıkışmış
Bir yudum zifiri karanlık

İliklerime kadar soğuk bir gece..

İnadına inadına açılır bütün pencerelerim
Bir parça rüzgar..
Bir parça keder...

Soğuk bir beden olmuşum
Çıplak bir yatağın üstünde..

Bir ihtimale kapanır gözler
Yanımda olman için belki bu yeter
Belkide,
Sadece karanlığım biter...

Ama biliyorum
Bu gecede diğerlerinden farklı değil..

Yine Aynı Karanlık
Yine Aynı Sessizlik..
ve biliyorum
Yine beni uyutmayan tek şey
SeNSiZLiK....