Hep Aynı Düzen Şiiri - Gonca Ayaz

Kırık dökük bir tablo,

Buruk bir kalp,

Yalancı alaycı bakışlar,

Hep aynı düzen.

Akşam üstleri hep puslu,

Sokaklar derin sessizlik içinde,

Hava soğuk , ısıtılmayan bir el,

Hep aynı şeyler.

Asık bir surat,

Hiç tebessüm bilmeyen dudak,

Görülmeyen bir yalnızlık,

Her gün yaşanan anlar.

Kurulan sahte dostluklar,

Asılsız dedikodular,

Kavgaya sebep olan şakalar,

Hep aynı şeyleri simgeliyor.

Aynalar alışılmışın dışında,

Gerçeği haykırıyorlar yüzüne,

Yaşlanmış seneleri anlatıyorlar,

İşte yaşamda değişen tek düzen.