kırkikindi yağmurları gibi
hep aynı saatte çalıyor kapımı yokluğun
farklı günlerde hep aynı özlüyorum seni
değişmiyor seni sevmelerim bir türlü
ama tek başına çekilmiyor bu yalnızlık
gelsen de tutsan bir ucundan şunun
gelsen de yalnız kalsak diyorum
şişelediğim umutlarım var yıllardır
şamdanda tutuşturduğun yüreğim yanıyor
kurdum masayı, seni bekliyorum
gelirken yağmurda ıslanmayasın diye bak
sürüsünü kaybetmiş damlaları
şimdiden cebimde saklıyorum
22 Nisan 2013
Silifke
Kayıt Tarihi : 5.5.2013 16:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Akdeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/05/hep-ayni-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!