Hep Aynı Şiiri - Kemal Karayılan

Aynı şeyler,hep aynı şeyler
Aynı müzik,aynı kitap,aynı ayakkabı
Annem aynı,babam aynı,işim aynı
Sandalyem,pipom,aldığım aspirinler aynı
Hep yürümek,yürümek,yürümek
Hergün sabah,her sene yılbaşı
Her saatbaşı haberler,her akşam televizyon
Hep Paris’i özlemek...
Hep aynı gazete
Hergün aynı yüzler,hep vıdı vıdı
Hep aynı özgürlük;
Bir aya sığmış yıllık izin.
Hep yirmidokuz harf
Daima aynı kalem
Bıkıyorum,usanıyorum ama
Hep Aynı bıkkınlık,aynı usantı...
Can çıkmak ister artık,
Beden denen bu kafesten.
Hep aynı saat,hep aynı pencere
Gözleri yatırıp ıraklara
Azrail’i bekleyen..