Hep Aynı Şiiri - Raşit Evşen

HEP AYNI
Dert edindik yenilen hakları
Hedef aynı,amaç aynı,yol aynı.
Meydan,meydan sokak,sokak
Amaç insanca yaşamak,slogan aynı.
Hedef kavrulan tenleri köle sananlar,
Akan terlere nisbet,klimada serinleyenler,
Kuru ekmek,kuru soğan karşısında kebap yiyenler,
Emeğin sırtına bağdaş kuranlar,hep aynı.
Kimim elinde tek soy dünyaya gelmek,
Kimin haddine sen ben diye milleti bölmek?
Huzur vermez mi insanca yaşayıp,kardeşce ölmek?
Hiç değişmiyor,huzur bozucular hep aynı.
Vatan bizim,bayrak bizim,can bizim
Seni,beni yok bu topraklar hepimizin.
Nerde bayrak görsen dökülen kan bizim,
Göz dikene bela oluruz,sevgimiz hep aynı.
Ağaçlar yetişti,meyveler dallarda
Emek aynı,toplayan aynı yiyen başka.
Toplansaydı meydana,bölüşülseydi keşke!
Beli bükükler karşısında ağız şapırdatanlar hep aynı.
Uyuyan devi uyandırma sus dediler,
Ağızlarına bir parmak bal sürdüler.
İşi biz biliriz,siz keyfinize bakın
Yalakalar işi ele aldı,bakakalan hep aynı.
Cepheler kuruldu,patron,işçi
Yollar tuzaklandı,yalakalar ordusu,
Yaftalar takıldı,emekçi hangisi?
Yollar gösterildi,kapıdan çıkanlar hep aynı.
Nakşedildi gönüllere ince,ince
Meyvesini verdi yıllar geçince,
Meydanlar doldu,dövizler yazılıp yola düşünce
Çile hep bizde,kötek aynı.
08.08.2