Dünyamız üstündeydi ayaklarımız
Yıldızlar ışığını yaktı gözlerimizden,
Bir tatlı öpüş titretirken bizi
Uçurduk o akşamlar kuş misâli
Renk renk şen umutları elimizden.
Kımıldar hâlâ ruhumuz akan yıldızlarla
Başımız dumanlı
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta