Hep Aldanış Şiiri - Orhan Efe

ne çok anlatacağım vardı ne çok
sıralanmış kelimelerim, eylemlerim
ardı ardına cümle olmaya hazırdı
çocuk kadar hevesli
anne kadar tedirgindim
huzurunda lal olmaya geldim

ne çok ardım da koymuşum
yıllarca hamallığını yaptığım
duygularımı, hayallerimi, heveslerimi
manav filesine doldurmuştum
gün batımında aşımız olsun diye
bir ayyaş gibi eli boş geldim

ne çok sevincim varmış aslında
babamın koynunda uyumak
kardeşimle güreşmek
anneme yardım etmek
ablamla dalaşmak gibi

ne de çabuk dost bilirmişim
başı okşanan yetim
evladı kurtarılmış baba
yavrusunu bulan kuş
kadar çabuk edinirmişim