Hep akşamlarını yaşadım Şiiri - İzzet Vezir

Hep Akşamlarını yaşadım, Yaşanacaklarımıza özlemin.
Uykusuzluklarına gebe kaldım.
Her gecede ayrı-ayrı
Dakikalar geçmek bilmezdi , Saat/saat.
Oysa..Sessizliğimde çökmüştü bedenime,
Gecemin her anında, seslenişlerini yasadım
Dokunuşlarını, okşayışlarını da
Bir gariptim, Öksüzler gibi.
Bazen yanlızlıklarım da korkuyordu beni.
Sarılıyordum işte o an hayaline.
İstiyordum, bekliyordum, bana sarılmalarını
Ilık nefesine de hasrettim aslında.
Çok zordu..
Bir keman telinden daha yorgundum.
Her vurgularında, çıkardığım sesler bile hüzünlü,
Her nakaratın, bir sonrasına hazırlığı gibiydi zaman.
Aklım gibiydi notalar da..
Onlarda karmakarışık olmuştu duygularımda.
Bir ses bekledim…
Bir ses bekledim,
Çoşkusunu yüreginde taşıyan
Hüznünü terkisinde saklamış
Bir ses bekledim,
O kabuslarından kopmak istediğim
Gecelerime koşarak gelecek olan..

17.03.2020