O gündüz hayâlimde, geçeleri rü’yâm da
Hiçbir ân gitmiyor ki, hep kalbîmde beynim de
Gecemi aydınlatan, ışık oldu dünyâm da
Güneş gibi cemâli, hep aklımda zihnîmde
Kalbîm bir başka çarpar, yanımda olduğu ân
Yerinden çıkar sanki, onu gördüğüm zamân
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta