Hep Ağlıyorum Şiiri - Gülhan Fistaçyo

içimde biri ağlıyor
kan akıyor damlalar
yükselirken semaya kuşlar
sen neredesin yarim
sensiz bir saniyem bile zor geçerken
günler,aylar,yıllar nasıl geçecek?
bir ömürü nasıl geçirecek sensiz bu yürek...

yüreğim ağlıyor
pişmanlık duyuyor geçmişine
nefret ediyor kendinden
sana yaptığı ihanetlerden
aklım başıma gelsede
sende sevgi kalmadı değil mi?
yüreğim kapını çaldığı zaman
sen kabul etmeden geri dönecek mi?

gözlerim ağlıyor
bak kapkırmızı oldular
geceleri haram oldu uykular
yinede sensizliğim değişmiyor yar.
gözlerimin derinlerine bak,
pişmanlıklarımı gör.
sevgimi hisset,
bitsin sana duyduğum hasret.

bedenim ağlıyor.
günden güne eriyor
kimseyle konuşamıyor dudaklarım
senin dermanım olmanı bekliyor.
hergün hasta oluyorum
ölüme birgün daha yaklaşıyorum
sensiz yaşamaya çalışıyorum,
sende söyle; sensizliğe alışamıyorum...

ağlıyorum...
saat gecenin üçü
ben avare yollarda,
sana geliyorum.
ama sen yoksun.
başka kollarda uyuyorsun,
beni aklına bile getirmiyorsun
hayalinle yaşamak bu kadar zorken...
sensizliğe alışmak ölümdende beter
biliyorum...
sende birşeyler hissediyorsun
gururunu yenemiyorsun.
başkasına şans verirsen;
ölürüm biliyorsun...