Hep Açsın Sevgin Şiiri - Gülşen Şenderin

Yaşam renklerinden müjde ol bana
Güneş gibi doğsun ışısın kalbin
Venüs kızılından yandır sevdana
Solmaz baharlarda hep açsın sevgin...

Kışı ağırlarken nergisle sümbül
Kokuna ortak mı yediveren gül
Aşkın ateşiyle tutuşta gönül
Solmaz baharda hep açsın sevgin..

Dudağından vahşi bir gülüş süsen
Mağrur bakışında çiğdem, kardelen
Gözlerinden ferman al pembe laden
Solmaz baharda hep açsın sevgin.

Şırıl şırıl akan derenin sesi
Dallarda kuşların ötüş nağmesi
Yakan bir busedir aşk menekşesi
Solmaz baharda hep açsın sevgin.

Yılların özlemi sinemde saklı
Müptelâ olduğum aşkta kim haklı
Sevgi güllerini koyma yasaklı
Solmaz baharda hep açsın sevgin.

Gönül bahçesinde sevgi hep tüter
Gül dalında bülbül coşkuyla öter
Sevda zamanı da bir vakit biter
Solmaz baharlarda hep açsın sevgin

Gülşen’im sevgiyle yüklü dallarım
Sana açar aşkla tüm baharlarım
Yağan yağmurlarla dolgun hallarım
Solmaz baharda hep açsın sevgin.