Rüzgarlar hiç eksilmedi gittiğinden beri buradan.Sokaklarda ayak izlerin ve çingene şarkıları.Gittikçe sıklaşıyor sanırım sigara molalarım...yoruluyorum.
Sen içimde sakladığım en büyük sızı, sen unutamadığım, unutmak istemediğim ve unutmayacağım...Gökten yıldız kayardı ve dilek tutardık biz.Benim gerçekleşen dileklerim olmadı hiç, gerçekleşen düşlerim olmadığı gibi.
Sen yaralayıp gittin sadece.
Sen ki ilaçtın tüm yaralarıma.
Tuzdun; deniz kokardın.Saçlarıma değen yağmurdun.
Sen...yoksun.
Bir gün gittin sadece.
Rüzgarlar hiç eksilmedi o günden beri.İçimde dinmek bilmeyen fırtınalar.
Ve sen ey yüreğim, hep acıt kendini, kes ve kanat yaralarını yeniden.
Olmuyor...Aşıksın işte hala ve tutkunsun.Öyleyse sapla o bıçağı yeniden ve aşık ol o hep aşık olduğuna.Belki bir gün yağmur değer yine saçlarına...
Kayıt Tarihi : 1.7.2006 13:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Kalaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/01/hep-acit-kendini.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!