Hep Abarttık! Şiiri - Mehmet Ziya

Hep Abarttık!
Nedendir bilmem,
Sevmedik geçmişimizi, kendimizi,
Gün bugün dedik yaşadık,
Borçlarla yaşamanın tadını çıkardık,
Yarının,
Yarınların hesabını hiç yapmadık,
Biri geçmişten bahsetse,
Hemen Öfkelendik, şaşırdık,
Çünkü; Biz bugünü yaşamalıydık.
Dünden ders alamadık,ki,
Bugün bilgisiz, yetersiz kaldık..
Geçmişten birşeyler öğrenmek yerine,
Yarın nasıl değişeceğimizi planladık..
Yıllarca..
Türk'üm, doğruyum, çalışkanım dedik,
Ağzımızdan atam kelimesini hiç düşürmedik,
Artık; Atasözlerimizi bile kullanmıyoruz,
Ellerin söylediklerinden ders alıyoruz.
Atalarımızın ne demek istediğini,
Bir türlü anlayamadık,
Nedenini kendimizde değil,
Neyi var,neyi yok bizim dediğimiz,
Kendimizden çok sevdiğimiz,
Hep O,ellerde aradık,
Onlar işin derisini bilirdi,
Biz gerisini...
Bitmedi onlara olan sevgimiz,
Şimdi suçluyuz hepimiz,
Ne konuşturduk kimseyi,
Ne konuşanı dinledik.
Sustuk, susturduk,
En önemlisi artık susturuluyorduk..
Kurulu bir düzen vardı, biz bozduk.
Yalancı olduk,
Yetmedi dolandırıcı..
Artık dürüst insanları bile sevemez olduk...
Halimize gülüp geçmek yerine,
Oturup ağlamalıydık..
Ne söylenirki şu zamanda,
Su köprüyü bölmüşmüdür acaba?
Bu söylenenleri dinleyen olursa,
Barışmalıyız kendi içimizde,
Sevmeliyiz geçmişimizide,
Herşey saklı bilinen bir kelimede.! ! !
Milliyetçilikte....

22.03.2002