Henüz yolun başındayım. Şiiri - Mehmet M ...

her yanım ter içinde,
iyice bunalmışım.
çaresizim,
dilimde dualar,
dinmeyen sızlanmalar.
bekle diyorlar, bekle.
önümde yıllar gibi, uzayan saatler…
bitermi?
saniyeleri sayıyorum,
nafile.
içimde korkunç fırtınalar,
dayanılmaz acılar.
kendimi kaybetmek üzereyim.
umut arar gibi,
yanımdakilere bakıyorum,
boşuna.
onlara çıkışıyorum,
belki de üzüyorum.
belki de yüreklerini kanatıyorum,
elimde olmadan.

o güzel kadın,
sabır deryası o kadın yokmu?
dilinde dört kelime;
‘’Sakin olun beyefendi, sabredin…’’
başka söz bilmiyor garip.
gözlerinde sevgi, kalbinde merhamet,
umutla koşturmakta.
kızmadan, hakarete aldırmadan,
saatlerdir çırpınmakta.
sonunda başarmıştı.
dindirmişti sıkıntımı.
o kazanmıştı, biliyordum.
kaybeden,
ben olmuştum.

aşkı buldum diyordum,
kendime.
dünya’nın çilesi,zevkleri,acıları,
benden uzak,
dokunamaz bedenime.
yanılmışım,
kendimi kandırmışım.
bir gecelik sızılara katlanamayan ben,
bir ömür, aşk acısına, nasıl dayanacaktım?
Ne kadar toymuşum!
sınavdan sıfır alarak,
sabrı henüz tanımış,
dersimi almıştım.
aşk yarasıyla kanayan yüreğime,
derinden derine,
ince bir sızı doluyordu.

anlamıştım artık.
aşkı bulacaksam özümde,
dayanmalıydım.
çile dolu sayfalar yazılmalıydı,
sabırla.
gözyaşlarıyla…

Mehmet Macit
15.12.2011