Henüz vakit varken Şiiri - Hüseyin Demircan

baba kriz mıriz derken
gene geldi kışı erken
sıcak ülke göçülmeli
hemde henüz vakit varken

arkana giy yünlü hırka
bir gün düşer eksi kırka
mutlak için ılık sirke
hava yağmur ile karken

dile kolay karnın açtır
duralama daim koş dur
atmosfer basıncı kaçtır
yirmi ila otuz barken

buzlu yolda kayma sakın
ciddi adam tavrı takın
eskisi sobada yakın
gerekirse palto parken

sapın yak alıp nacağı
donmasın kolu bacağı
ne ısıtır aç kucağı
ocağa çaydanlık korken

çaya pekmezi katarsın
bizi bu eder utansın
makyajı yapar yatarsın
beti benzi böyle morken

sıcağı görür yüzleri
çek karna doğru dizleri
yine yaşarır gözleri
hayat inan öyle zorken

söyle denemeye değer
varsa başka çare diğer
al iki çek ısıt ciğer
cigara sönmemiş korken

sen bu aklı yersin kekle
tükenir uc uca ekle
ısınana kadar bekle
ayakların altı yarken

bu yaşantı bizi sıkar
bal yiyeni baldan bıkar
cehennemin tadı çıkar
beden soğumamış narken..