Ne güç kaldı ne bela geçiyor ömür akrep yeterli giderek yelkovanı izleyerek.
Yaşımdan ileriyi hissederek biraz hayalle tabloda hedef kap kaşık aile sofrası gürültüsü.
Geceleri çok kuşandık acıyla etiyle kemiğiyle..
Sevda bürüdü yalnızlığı içinde evrenin bagnazlaşan sesleri.
Er meydanı aşktı nihayet bu son durak! Kocaman yakınlaşarak yağmuru sevdim ben misal.
Islanalım mı artık beraber vakit henüz şimdi.
Gökyüzüne seni seviyorum haykırışını inleterek.
Kayıt Tarihi : 23.8.2019 23:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
